Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

ΤΕΧΝΗΜΑ : ΠΥΡΑΥΛΟΣ























Ξύλινη κατασκευή πυραύλου ,
από τον μαθητή Σκορίλα Γεώργιο ,
της Α3 τάξης ,
του 3ου Γενικού Λυκείου Άρτας .

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ

http://phet.colorado.edu/en/simulations/category/new
 για όσους ενδιαφέρονται και για λίγη φυσική .
http://phet.colorado.edu/en/simulations/category/new

http://www.seilias.gr/ (προσημειώσεις φυσικής)
 και επίσης κανάλια δωρεάν συνδρομής που μπορείτε να γραφτείτε ! αξίζουν τον κόπο , είναι διασκεδαστικά αλλά και άκρως ενδιαφέροντα..!
Youtube  : scishow
                 Vsauce
                  sixtysymbols
                  minutephysics
                  veritasium
                  periodicvideos

ENA BINTEO ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ !!!!!


Astronomy Picture of the Day Archive


Διάφορες εικόνες της NASA από διαστημικά τηλεσκόπια , επίγεια , αλλά και με βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων και καλλιτεχνών. ένα site 18 χρόνων.
http://apod.nasa.gov/apod/archivepix.html


Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

ΤΕΧΝΗΜΑ : ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ

 












Κατασκευή Ηλιακού Συστήματος ,
από τις μαθήτριες της Α΄ τάξης του
3ου Γενικού Λυκείου Άρτας :
Μουλιανίτη  Χρύσας -
Νανοπούλου Αλεξάνδρας .

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 10

















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ : ΠΑΠΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 9


















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ : ΠΑΠΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 8

















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ :ΠΑΠΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 7

















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ : ΠΑΠΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 6

















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ : ΠΑΠΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Για να δείτε την Ερευνητική Έκθεση των ομάδων πατείστε ΕΔΩ

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
















Αρχικά στάδια κατασκευής Ηλιακού Συστήματος .
Μουλιανίτη Χρύσα - Νανοπούλου Αλεξάνδρα
3ο Γενικό Λύκειο Άρτας . 2012-1013

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ -ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ -ΕΡΩΤΗΣΗ 14

















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ : ΑΓΓΕΛΙΚΗ  ΠΑΠΠΑ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 13

















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΠΑ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 12


















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΠΑ

ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΡΗ



Άρης ηφαίστεια Ceraunius Tholus και Uranius Tholusόπως φαίνονται από το Mars Express.Συντελεστές: ESA / DLR / FU Berlin (G. Neukum). 
Tα δύο αυτά ηφαίστεια βρίσκονται στην περιοχήTharsis στον Άρη στο βόρειο ημισφαίριο.





 

Tharsis περιοχή - που συχνά αποκαλείται Tharsis Buldge - είναι μια ήπειρος του ηφαιστειακού οροπεδίου στο δυτικό ημισφαίριο του Άρη. Η περιοχή φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ηφαίστεια στο ηλιακό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των τριών τεράστιων ηφαίστειων ασπίδα Arsia Mons,Pavonis Mons, και Ascraeus Mons. Το ψηλότερο ηφαίστειο του πλανήτη, το Olympus Mons, είναι μακριά στην δυτική πλευρά του οροπεδίου Tharsis.



ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΕΡΩΤΗΣΗ 11

















ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ : ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΠΑ

Ο Άρης έχασε τη μαγνητόσφαιρά του πριν από 4 δις έτη, [21] και έτσι ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά απευθείας με την ιονόσφαιρα του πλανήτη, απομακρύνοντας άτομα από αυτήν.[22] Η ατμόσφαιρα του Άρη αποτελείται κατά 95,32% από διοξείδιο του άνθρακα, 2,7% άζωτο και 1,6% αργό.[23] Είναι πολύ αραιή και η πίεση στην επιφάνεια του πλανήτη φτάνει κατά μέσο όρο τα 0,60 kPa,[24] δηλαδή λιγότερο από το ένα εκατοστό αυτής στην επιφάνεια της Γης (101,3 kPa). Πρακτικώς, είναι ίση με την ατμοσφαιρική πίεση στα 35 χιλιόμετραυψόμετρο από την επιφάνεια της Γης. Κατά συνέπεια, ένας αστροναύτης θα χρειαστεί οπωσδήποτε διαστημική στολή, προκειμένου να περπατήσει στην επιφάνειά του. Λόγω της αραιής ατμόσφαιρας, η ταχύτητα του ήχου είναι μικρή, και οι ήχοι δεν διαδίδονται πολύ μακριά, παρά μόνο μερικές δεκάδες μέτρα. Έτσι ο Άρης, εκτός από άνυδρος και έρημος, είναι και σιωπηλός πλανήτης.
Η χαμηλή πυκνότητα της ατμόσφαιρας έχει και άλλες συνέπειες: οι άνεμοι δεν είναι ιδιαίτερα ισχυροί, όμως καθώς η σκόνη που καλύπτει την επιφάνεια του πλανήτη είναι αρκετά ψιλή, οι αμμοθύελλες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορούν να καλύψουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλανήτη· μια τέτοια αμμοθύελλα σημειώθηκε το 2001 και ξανά το 2007. Συχνή επίσης είναι και η εμφάνιση μικρών ανεμοστρόβιλων (dust devils) που μεταφέρουν τη σκόνη πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη. Καθώς δεν πρόκειται για μια πολύ δυναμική ατμόσφαιρα, το κλίμα του Άρη είναι αρκετά προβλέψιμο και επαναλαμβάνεται σε κύκλους διάρκειας σχεδόν δυο Γήινων ετών, όσο δηλαδή διαρκεί και η περιφορά του γύρω από τον Ήλιο. Στην ατμόσφαιρα του Άρη παρατηρούνται επίσης αραιά σύννεφα διοξειδίου του άνθρακα, που εμφανίζονται πιο συχνά τη νύχτα και την αυγή, καθώς και αραιά σύννεφα από κρυστάλλους νερού όταν ο πλανήτης βρίσκεται πιο κοντά στον ήλιο και εξαερώνεται ο πάγος των πόλων του.
Λόγω της διαφορετικής σύστασης της ατμόσφαιρας σε σχέση με αυτή τη Γης και της ελάχιστης πυκνότητάς της, σε συνδυασμό με την αιωρούμενη σκόνη, το χρώμα του ουρανού στον Άρη δεν είναι μπλε· είναι ένα κοκκινωπό ροζ που πλησιάζει κάπως σε απόχρωση το ροζ του σολωμού.[25] Όταν η διαστημοσυσκευή Viking προσεδαφίστηκε στον Άρη και έστειλε την πρώτη εικόνα από την επιφάνειά του, οι τεχνικοί που χειρίζονταν το σύστημα απεικόνισης μιξάρισαν την εικόνα σύμφωνα με την μέχρι τότε εμπειρία τους, εμφανίζοντας τον ουρανό μπλε και προκαλώντας κατάπληξη στους επιστήμονες. Αν και η φωτογραφία αυτή κυκλοφόρησε στον τύπο, το λάθος διορθώθηκε αργότερα.

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013



AΣΤΕΡΙΣΜΟΣ
Αστερισμό ονομάζουμε το κάθε αυθαίρετο τμήμα της ουράνιας σφαίρας ή θόλου που περιέχει μια κάπως ξεχωριστή ομάδα άστρων. Αυτή η κατάτμηση στηρίχθηκε στα σχήματα που δημιουργούσαν οι πιο φωτεινοί αστέρες, στα οποία οι άνθρωποι διέκριναν ομοιότητες με ζώα (κυρίως), θεότητες και πράγματα του περιβάλλοντός τους. Οι αρχαιότεροι αστερισμοί ορίσθηκαν στην αρχαία Μεσοποταμία και υιοθετήθηκαν από τους αρχαίους `Ελληνες, οι οποίοι τους εμπλούτισαν με τη μυθολογία τους, και μας παρέδωσαν σχεδόν όλους τους αστερισμούς που είναι ορατοί από τα βόρεια γεωγραφικά πλάτη.
Οι δύσκολα ορατοί ή αόρατοι από την Ευρώπη νότιοι αστερισμοί, ορίσθηκαν από τους πρώτους Ευρωπαίους ναυτικούς που ταξίδεψαν στις νότιες θάλασσες, μετά την Αναγέννηση, γι' αυτό και έχουν ονόματα όχι μυθολογικά, αλλά πολλές φορές οργάνων ή εργαλείων του πλοίου, κρίσιμων κάποτε για την επιβίωσή τους, π.χ. Αντλία, Πυξίς.
Σήμερα γίνονται επίσημα αποδεκτοί από τους αστρονόμους 88 αστερισμοί , μετά από απόφαση της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως (IAU), με καλά καθορισμένα όρια. Συγκεκριμένα, η IAU ανέθεσε στον Βέλγο αστρονόμο Eugène Delporte το καθήκον αυτό. Στο Α΄ Συνέδριο της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως, που έγινε στη Ρώμη το 1922, αποφασίστηκε αφ’ ενός μεν ο τρόπος ονομασίας των αστέρων, αφ’ ετέρου δε αναγνωρίστηκαν οι 88, έκτοτε παραδεκτοί αστερισμοί. Στις δύο επόμενες συνεδριάσεις της, το 1925 και το 1928, καθορίστηκαν τα ακριβή όρια του κάθε αστερισμού στον ουρανό και το αποτέλεσμα υιοθετήθηκε επισήμως το έτος 1930.
Η επίσημη διεθνής ονομασία που δέχεται η IAU για τον κάθε αστερισμό είναι η λατινική, και οι επαγγελματίες αστρονόμοι χρησιμοποιούν συνήθως την επίσημη συντομογραφία αυτής της ονομασίας, που αποτελείται πάντα από 3 γράμματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αστερισμού αποτελεί η Μεγάλη `Αρκτος (Μεγάλη Αρκούδα) που στη Γαλλία ονομάζεται «Κουτάλα» και στην Αμερική Big Dipper (σκεύος για άντληση νερού). Προσοχή όμως: Το τμήμα του ουρανού που ορίζεται στην Αστρονομία ως αστερισμός (constellation) Μεγάλη `Αρκτος, και είναι ο τρίτος μεγαλύτερος σε «έκταση» πάνω στην ουράνια σφαίρα από όλους τους σύγχρονους αστερισμούς, δεν ταυτίζεται με την ομάδα σχετικώς φωτεινών αστέρων ("asterism") που σχηματίζουν το γνώριμο σχήμα της «κατσαρόλας». Η δεύτερη είναι βέβαια ένα υποσύνολο του πρώτου. Το ίδιο συμβαίνει και στους άλλους αστερισμούς.
Τα αστέρια που δημιουργούν τον αστερισμό ούτε έχουν σχέση μεταξύ τους, ούτε βρίσκονται στο αυτό παρατηρήσιμο επίπεδο αλλά σε διαφορετικές αποστάσεις από τη Γη. Αν παρατηρούσαμε τον ουρανό από κάποια διαφορετική οπτική γωνία μέσα στον Γαλαξία, θα βλέπαμε εντελώς διαφορετικούς αστερισμούς.
Με την πάροδο δεκάδων χιλιάδων χρόνων οι αστερισμοί αλλάζουν αργά μορφή και σχήμα, λόγω της διαφορετικής ταχύτητας και φοράς στην κίνηση του κάθε αστέρα, όμως αυτό δεν αναιρεί την πρακτική σημασία που είχαν για τον προσανατολισμό και τον καθορισμό της χρονικής στιγμής. Ειδικά στη ναυσιπλοΐα, μεγάλη ήταν η σημασία τους πριν την εφεύρεση της πυξίδας, αφού οι ναυτικοί βασίζονταν στην παρατήρηση των αστερισμών για να μπορέσουν να προσανατολιστούν το βράδυ.

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ. ΠΕΜΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ .

















Από τους 82 μαθητές της Ά Λυκείου που απάντησαν στην ερώτηση  , οι 30 θα διάλεγαν το μάθημα της Αστρονομίας και της Διαστημικής . Επομένως λίγο πάνω από το 1/3 των μαθητών ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την μελέτη της Αστρονομίας και της Διαστημικής .

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ.ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ .


















Οι  83 μαθητές της Α΄ Λυκείου ,απάντησαν ως εξής :

Α) ΚΑΘΟΛΟΥ : 19

Β) ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΟΛΥ : 38

Γ) ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΔΙΩΚΩ ΑΛΛΑ ΑΝ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΟΥ
 ΤΟ <<ΞΕΚΟΚΚΑΛΙΖΩ>> : 22

Δ) ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΕ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ Ή
ΑΓΟΡΑΖΩ ΒΙΒΛΙΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ Ή
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ SITES ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ : 4

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ .ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ .

















Από τους 83 μαθητές της Α΄Λυκείου οι 56 απάντησαν ΝΑΙ.Δηλαδή το 67% του δείγματος θα ήθελε να αποκτήσει τηλεσκόπιο ,ποσοστό ιδιαίτερα αυξημένο .

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ . ΤΡΙΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ


















Από τους 83 μαθητές της Α΄ Λυκείου οι 75 απάντησαν ΟΧΙ ,ενώ μόνο οι 8 απάντησαν ΝΑΙ , δηλαδή  είχαν τηλεσκόπιο στο σπίτι τους .

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΠΡΩΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ



Από τους 83 μαθητές της Α΄Λυκείου οι 48 απάντησαν ΝΑΙ και οι 35 ΟΧΙ.

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ)


Ο Ήλιος είναι ο αστέρας του ηλιακού μας συστήματος και το λαμπρότερο σώμα του ουρανού. Είναι σχεδόν μια τέλεια σφαίρα με διάμετρο 1,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα (109 φορές περισσότερο από τη Γη), και η μάζα του (2×1030 κιλά) αποτελεί το 99.86% της μάζας του ηλιακού συστήματος. Η φωτεινότητά του είναι τέτοια, ώστε κατά την διάρκεια της ημέρας να μην επιτρέπει, λόγω της έντονης διάχυσης του φωτός, σε άλλα ουράνια σώματα να εμφανίζονται (με εξαίρεση τη Σελήνη και σπανιότερα την Αφροδίτη). Ο Ήλιος είναι το κοντινότερο στη Γη άστρο, σε απόσταση 149,6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (1 ΑΜ). Ο Ήλιος είναι ένας κίτρινος αστέρας νάνος που βρίσκεται στην κύρια ακολουθία, με φασματικό τύπο G2V. Ο φασματικός τύπος G2 υποδεικνύει ότι η επιφανειακή του θερμοκρασία είναι περίπου 5.800 βαθμοί Κέλβιν. Ο Ήλιος ακολουθεί μία τροχιά μέσα στον Γαλαξία σε μία απόσταση 25.000 με 28.000 έτη φωτός από το κέντρο του, ολοκληρώνοντας μία περιφορά σε περίπου 226 εκατομμύρια έτη. Η σημασία του Ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι καίρια, καθώς με τη θεμελιώδη διαδικασία τηςφωτοσύνθεσης προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών, και διατηρεί την επιφανειακήθερμοκρασία της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα, καθώ επίσης και προκαλεί τα μετεωρολογικά φαινόμενα. Η σημασία του ήταν γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να λατρεύεται ως θεότητα. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ατά τον Όμηρο και τον Ησίοδο, ήταν γιος του Τιτάνα Υπερίωνα. Φοίβος, φωτοβόλος δηλαδή, ήταν η προσωνυμία του Ηλίου, η ίδια με του θεού Απόλλωνα. Κατά την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, οι ηλιακές ιδιότητες αποδόθηκαν στον θεό Απόλλωνα. Μετρήσεις λαμπρότητας του Ήλιου έδειξαν ότι αυτός είναι 12 Χ 1010 φορές λαμπρότερος από αστέρα α΄ μεγέθους και κατά 23 Χ 107φορές λαμπρότερος του φωτός όλων των αστέρων μαζί. Γι΄ αυτό άλλωστε κατά την ημέρα τους αποκρύπτει. Σε σχέση με την Πανσέληνο είναι κατά 56 Χ 104 φορές λαμπρότερος εκείνης.

Ο Ερμής είναι ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης, και ο μικρότερος στο Ηλιακό Σύστημα. Ονομάστηκε με το όνομα του ελληνικού θεού Ερμή, ενώ οι Ρωμαίοι τον βάφτισαν με το όνομα του αντίστοιχου θεού τους Mercurius. Το αστρονομικό σύμβολό του είναι ένας κύκλος με ένα σταυρό από κάτω και ένα ημικύκλιο από επάνω (Unicode: ☿). Συμβολίζει το κεφάλι του Θεού με το κερατοειδές κράνος του. Πριν από τον 5ο αιώνα π.Χ. ο πλανήτης είχε δύο ονόματα καθώς εμφανίζεται εναλλάξ και στις δύο πλευρές του Ήλιου. Το βράδυ ήταν ο Ερμής και το πρωί ο Απόλλων (θεός του ήλιου). Θεωρείται ότι πρώτος ο Πυθαγόρας διατύπωσε την άποψη ότι πρόκειται για τον ίδιο πλανήτη. Ο Ερμής περιβάλλεται από ένα λεπτό στρώμα ηλίου, οξυγόνου και υδρογόνου, ενώ οποιοδήποτε άλλο είδος ατμόσφαιρας κι αν είχε χάθηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, αφού η βαρύτητά του, η οποία δεν υπερβαίνει το 1/3 της γήινης, δεν κατόρθωσε να την συγκρατήσει.

Η Αφροδίτη είναι ο δεύτερος σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Είναι το πιο λαμπρό αντικείμενο στον νυκτερινό ουρανό μετά τον Ήλιο και τη Σελήνη. Ονομάζεται από το λαό Αυγερινός ή Αποσπερίτης. Είναι παρόμοια στη Γη σε μέγεθος, αλλά πολύ διαφορετική σε φυσικά χαρακτηριστικά, καθώς καλύπτεται από πυκνά νέφη διοξειδίου του άνθρακα και διοξειδίου του θείου η πίεση καιθερμοκρασία στην επιφάνεια της είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες της Γης.

Η Γη είναι ο πλανήτης στον οποίο κατοικούν οι άνθρωποι, καθώς και εκατομμύρια άλλα είδη, και ο μοναδικός πλανήτης στον οποίο γνωρίζουμε ότι υπάρχει ζωή. Είναι ο τρίτος σε απόσταση πλανήτης από τον Ήλιο, ο πέμπτος μεγαλύτερος σε μάζα από τους πλανήτες του ηλιακού συστήματόςμας και ο μεγαλύτερος μεταξύ των τεσσάρων πλανητών που διαθέτουν στερεό φλοιό. Ο πλανήτης σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια (4,5•109) έτη, έχει δε έναν φυσικό δορυφόρο, την Σελήνη. Η Γη έχει μία σχετικά πυκνή ατμόσφαιρα η οποία αποτελείται από 78% άζωτο, 21% οξυγόνο και 1% αργό, με ίχνη από άλλα αέρια, συμπεριλαμβανομένων διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς. Η ατμόσφαιρα δρα ως ένα παρέμβλημα μεταξύ της Γης και του Ηλίου. Η σύσταση της ατμόσφαιρας της γης είναι ασταθής, η δε ισορροπία διατηρείται από την βιόσφαιρα. Τα στρώματα της ατμόσφαιρας, δηλαδή η τροπόσφαιρα, η στρατόσφαιρα, η μεσόσφαιρα, η θερμόσφαιρα και η εξώσφαιρα, μεταβάλλονται από τόπο σε τόπο και εξαρτώνται και από τις εποχιακές μεταβολές.

Ο Άρης είναι ο τέταρτος (4ος) σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος (Η/Σ) και ακόμη, ο δεύτερος πλησιέστερος στηΓη, και ο έβδομος σε μέγεθος και μάζα του Η/Σ. Λέγεται συχνά και «ερυθρός πλανήτης» εξαιτίας του ερυθρού χρώματος που παρουσιάζει και οφείλεται στο τριοξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) στην επιφάνειά του.[5] O Άρης είναι ένας «γήινος πλανήτης»[6] με λεπτή ατμόσφαιρα, με επιφάνεια που συνδυάζει τους κρατήρες σύγκρουσης της Σελήνης και τα ηφαίστεια, τις κοιλάδες, τις ερήμους και τα πολικά παγοκαλύμματα της Γης. Φαίνεται ακόμη να έχει περιοδικά επαναλαμβανόμενες «εποχές». Η χαμηλή πυκνότητα της ατμόσφαιρας έχει και άλλες συνέπειες: οι άνεμοι δεν είναι ιδιαίτερα ισχυροί, όμως καθώς η σκόνη που καλύπτει την επιφάνεια του πλανήτη είναι αρκετά ψιλή, οιαμμοθύελλες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορούν να καλύψουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλανήτη· μια τέτοια αμμοθύελλα σημειώθηκε το 2001 και ξανά το 2007.

O Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος σε διαστάσεις και μάζα. Είναι ο πέμπτος κατά σειρά πλανήτης ξεκινώντας από τον Ήλιο. Στην Αστρονομία έχει το σύμβολο. Είναι ένας γίγαντας αερίων με μάζα λίγο μικρότερη από το ένα εικοστό της ηλιακής, αλλά είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερη του αθροίσματος της μάζας των υπόλοιπων πλανητών του ηλιακού συστήματος. Ο Δίας, μαζί με τονΚρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, αναφέρονται ως αέριοι γίγαντες. Η ατμόσφαιρα του Δία είναι η μεγαλύτερη στο ηλιακό σύστημα, καθώς εκτείνεται σε πλάτος μεγαλύτερο των 5.000 χιλιομέτρων.[21][22] Επειδή ο Δίας δεν έχει επιφάνεια, η βάση της ατμόσφαιρας θεωρείται το σημείο στο οποίο η ατμοσφαιρικά πίεση ισούται με 10 bar.[21]

Ο Κρόνος είναι ο έκτος πλανήτης σε σχέση με την απόστασή του από τον Ήλιο και ο δεύτερος μεγαλύτερος του Ηλιακού Συστήματος μετά τον Δία, με διάμετρο στον ισημερινό του 120.660 χιλιόμετρα και ανήκει στους λεγόμενους γίγαντες αερίων. Το όνομά του προέρχεται από τονΚρόνο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και σχετίζεται με την λέξη χρόνος. Σχεδόν ταυτίζεται με το Ρωμαϊκό θεό Saturn, απ' όπου προέρχονται και οι άλλες ευρωπαϊκές ονομασίες.

Λόγω της μεγάλης μάζας του Κρόνου και της μεγάλης βαρύτητας, οι συνθήκες που παράγονται στον Κρόνο είναι ακραίες. Οι εσωτερικές πιέσεις και θερμοκρασίες είναι πέρα από οτιδήποτε μπορεί να αναπαραχθεί πειραματικά στη Γη. Το εσωτερικό του Κρόνου πιθανώς αποτελείται από έναν στερεό πυρήνα σιδήρου, νικελίου, πυριτίου και ενώσεις οξυγόνου και περιβάλλεται από ένα βαθύ στρώμα μεταλλικού υδρογόνου. Οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι γύρω από τον Κρόνο παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά από τον Γαλιλαίο, ο οποίος, μη μπορώντας να εξηγήσει αυτό που έβλεπε, καθώς και το φαινόμενο της "εξαφάνισης" των δακτυλίων ανά περιόδους, νόμισε ότι επρόκειτο για τρία σώματα. Το φαινόμενο της "εξαφάνισης" εξήγησε το 1666 ο Ολλανδός αστρονόμος Κρίστιαν Χόυχενς, που εξήγησε ότι οι δακτύλιοι έμοιαζαν να εξαφανίζονται κάθε φορά που το επίπεδο πάνω στο οποίο βρίσκονται συνέπιπτε με το επίπεδο της παρατήρησής τους από τη Γη. Ο Χόυχενς ήταν επίσης ο πρώτος που εισήγαγε την υπόθεση πως οι δακτύλιοι δεν ήταν όλα στερεά σώματα αλλά αποτελούνταν από μικρότερα σώματα σε περιστροφή γύρω από τον πλανήτη.

Ο Ουρανός είναι ο έβδομος σε απόσταση απο τον Ήλιο, ο τρίτος μεγαλύτερος και ο τέταρτος σε όγκο πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Το όνομα προέρχεται από την αρχαία ελληνική θεότητα του ουρανού, ο οποίος ήταν πατέρας του Κρόνου και παππούς του Δία. Δεν είναι εύκολα ορατός με γυμνό μάτι από τη Γη, όπως οι άλλοι πλανήτες, καθώς έχει φαινόμενο μέγεθος +5,5 - +6,0, και αυτό σε συνδυασμό με την αργή κίνησή του δεν αναγνωρίστηκε στους αρχαίους χρόνους ως πλανήτης.[9] Ο Ουίλιαμ Χέρσελ ανακοίνωσε την ανακάλυψή του τις 13 Μαρτίου 1781, επεκτείνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία τα όρια του ηλιακού συστήματος. Ο Ουρανός ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε με τηλεσκόπιο. Αν και δεν υπάρχει σαφώς καθορισμένη στερεή επιφάνεια στον Ουρανό, το ακραίο τμήμα του αέριου περιβλήματος του Ουρανού που είναι προσβάσιμο με τηλεανίχνευση ονομάζεται ατμόσφαιρα. Αυτή η ικανότητα επεκτείνεται σε απόσταση περίπου 300 χιλιόμετρα εντός του πλανήτη από το επίπεδο του ενός bar (100 kPa ), και έχει πίεση γύρω στα 100 bar (10 MPa) και θερμοκρασίες της τάξης των 320 K.[16]

Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος, κατά σειρά απόστασης από τον ήλιο, πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, ενώ αν παρατηρηθεί με ισχυρό τηλεσκόπιο μοιάζει με πράσινο δίσκο. Στην αστρονομία συμβολίζεται με την τρίαινα

Ανακαλυμμένος στις 23 Σεπτεμβρίου 1846, ο Ποσειδώνας ήταν ο πρώτος πλανήτης που βρέθηκε σύμφωνα με μαθηματική πρόβλεψη και όχι από εμπειρικές παρατηρήσεις. Σε μεγάλο υψόμετρο, η ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα είναι 80% υδρογόνο και 19% ήλιο.[14] Ένα ίχνος ποσότητας του μεθανίου είναι επίσης παρόν. Οι ευδιάκριτες ζώνες απορρόφησης του μεθανίου συμβαίνουν σε μήκη κύματος πάνω από 600 nm, στο κόκκινο και το υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Όπως και με τον Ουρανό, αυτή η απορρόφηση του ερυθρού φωτός από τον ατμοσφαιρικό μεθάνιο είναι μέρος αυτού που δίνει στο Ποσειδώνα το μπλε χρώμα του,[15] αν και η έντονη γαλάζια απόχρωση του Ποσειδώνα διαφέρει από την ηπιότερη, γαλαζοπράσινη του Ουρανού.

Ο Πλούτωνας (επίσημη ονομασία 134340 Πλούτωνας), είναι ένας πλανήτης νάνος του Ηλιακού Συστήματος. Βρίσκεται στα εξωτερικά τμήματα του Συστήματος και έτσι χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ο Πλούτωνας μαζί με το δορυφόρο του, Χάροντα, που ανακαλύφθηκε το 1978, αποτελεί διπλό πλανήτη, ενώ το 2006 ανακαλύφθηκαν κι άλλοι δυο μικροί δορυφόροι σε τροχιά γύρω του. Στην παρούσα φάση, ο Πλούτωνας έχει όντως μία εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα, με εμφάνιση πιθανώς σαν παγωμένη ομίχλη και με επιφανειακή ατμοσφαιρική πίεση 0,3 pascal, μόλις το 1/350.000 της γήινης. Αποτελείται από άζωτο, μεθάνιο και μονοξείδιο του άνθρακα, τα οποία προέρχονται από την εξάχνωση μέρους του παγωμένου στρώματος που καλύπτει τον πλανήτη.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Ανακαλύφθηκαν βακτήρια που ζούσαν σε εξωγήινες συνθήκες.

Μια αρχαία κοινότητα βακτηρίων που κατάφερε να επιβιώσει στα αλμυρά νερά της λίμνης Vida, σ’ ένα περιβάλλον πλήρως στερημένο από οξυγόνο, όπου επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι, ανακάλυψαν οι επιστήμονες.
Η έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ και τη NASA φέρνει στην επιφάνεια νέα στοιχεία για τις βιοχημικές διαδικασίες που συντελούνται χωρίς να συνδέονται με την ηλιοφάνεια, το διοξείδιο του άνθρακα, το οξυγόνο ή τη φωτοσύνθεση.
Οι συντάκτες της μελέτης, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στην επιστημονική επιθεώρηση «PNAS», υποστηρίζουν ότι τα αρχαία βακτήρια ενδέχεται να μας δώσουν στοιχεία για την πιθανότητα ύπαρξης ζωής σε εξωγήινο περιβάλλον με κρυογονικές θερμοκρασίες και υψηλή αλατότητα.
Η έρευνα διεξήχθη από διεπιστημονική ομάδα με τη συμμετοχή ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο, το κρατικό Πανεπιστήμιο της Μοντάνα και το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Η επιβίωση των βακτηρίων στη λίμνη Vida, μια παγωμένη λίμνη άλμης κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής, ενδέχεται να οφείλεται στις αντιδράσεις μεταξύ του αλμυρού νερού και των πετρωμάτων του βυθού, που είναι πλούσια σε σίδηρο.
Οι συνθήκες στη συγκεκριμένη λίμνη χαρακτηρίζονται παρόμοιες με αυτές που επικρατούν στον Άρη και ενδεχομένως και σε άλλους πλανήτες, γεγονός που ίσως δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με τη δυνατότητα ύπαρξης εξωγήινης ζωής.
Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες εξέτασαν δείγματα που συλλέχθηκαν από τη λίμνη Vida το 2005 και το 2010. Από προηγούμενες μελέτες είναι ήδη γνωστό ότι πριν 3.000 χρόνια η λίμνη καλύφθηκε από στρώματα πάγου που την «σφράγισαν» από τη γήινη ατμόσφαιρα και την καταδίκασαν στο σκοτάδι.
Στο μεταξύ από την εξέταση των δειγμάτων προέκυψε ότι η αλατότητα των υδάτων στη λίμνη Vida είναι εξαπλάσια συγκριτικά με το θαλασσινό νερό, η μέση θερμοκρασία της λίμνης κυμαίνεται στους -13 βαθμούς Κελσίου και τα επίπεδα οξειδίων του αζώτου στο νερό είναι υψηλότερα συγκριτικά με οποιοδήποτε άλλο υδάτινο σώμα στη Γη.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες θεωρούσαν αδύνατη την ύπαρξη ζωής κάτω από αυτές τις συνθήκες, ωστόσο τα αρχαία βακτήρια τους διέψευσαν, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για ζωντανούς οργανισμούς ακόμα και σε εξωγήινο περιβάλλον.
Υπενθυμίζεται ότι πριν δυο μήνες οι επιστήμονες αναζήτησαν επίσης ζωή στο παγωμένο και σκοτεινό περιβάλλον της αρχαίας λίμνης Έλσγουορθ στην Ανταρκτική, ενώ στις αρχές του 2012, μετά από 20 χρόνια, Ρώσοι επιστήμονες κατάφεραν να προσεγγίσουν τη λίμνη Βοστόκ, η οποία αποτελεί ένα από τα τελευταία ανεξερεύνητα μέρη του πλανήτη.
ΠΗΓΗ:econews.gr

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012


nazcas lines

Οι Γραμμές της Νάσκα είναι μία σειρά αρχαίων γεωγλυφικών στην έρημο Νάσκα του Περού. Καλύπτουν μία έκταση μεγαλύτερη των 500 τετραγωνικών μέτρων, ανάμεσα στις πόλεις της Νάσκα και της Πάλπα και αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Παρόλο που μερικά από τα γεωγλυφικά μοιάζουν με χαρακτηριστικά σχέδια της φυλή Παράκας, οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι Γραμμές της Νάσκα δημιουργήθηκαν από τη φυλή Νάσκα γύρω στο 200π.κ.χ - 700κ.χ. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων κ.α.
Οι γραμμές δημιουργήθηκαν σκάβοντας την κοκκινωπή επιφάνεια της ερήμου, έως ότου φανεί το ασπριδερό στρώμα άμμου που βρίσκεται από κάτω. Υπάρχουν εκατοντάδες απλές γραμμές ή γεωμετρικά σχήματα, και περισσότερα από 70 σχέδια ζώων, πτηνών, ιχθύων και ανθρώπων. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων. Η σημασία των γραμμών αποτελεί αμφιλεγόμενο ζήτημα για τους επιστήμονες.
Χάρη στο ξηρό, και σταθερό κλίμα της περιοχής, καθώς και στη γεωγραφική απομόνωση της, το μεγαλύτερο μέρος των γραμμών έχει συντηρηθεί. Παρόλα αυτά εξαιρετικά ασυνήθιστες κλιματικές αλλαγές μπορούν να αλλοιώσουν τα σχέδια